Χρησιμοποιώντας έναν διαχύτη αιθέριων ελαίων για την υγρασία του αέρα: καλή ιδέα;

Τι εννοούμε με τον όρο «υγρασία αέρα» ή «επίπεδο υγρασίας»; Επιστημονικά, μιλάμε για ποσοστό σχετικής υγρασίας (φ), που αντιπροσωπεύει την ποσότητα νερού που υπάρχει πράγματι στον αέρα σε σχέση με τη μέγιστη ποσότητα νερού που μπορεί να «περιέχει» ο αέρας σε μια δεδομένη θερμοκρασία (αυτό που ονομάζεται πίεση ατμών κορεσμού πέρα ​​από την οποία το νερό γίνεται ξανά υγρό, με αποτέλεσμα σε βροχή ή ομίχλη). Αυτός ο ρυθμός εξαρτάται από τη θερμοκρασία. Στους 20°C, το Pvap είναι 17,3 g νερού/m3 αέρα. Μια σχετική υγρασία 50% σημαίνει λοιπόν ότι υπάρχουν 17,3/2=8,65 g νερού/m3 αέρα.

Σε ένα σπίτι, συνήθως συνιστάται η διατήρηση της σχετικής υγρασίας μεταξύ 40 και 60%. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που το χειμώνα, όταν ζεσταίνεις το σπίτι σου, η σχετική υγρασία πέφτει κάτω από το 30%. Ο υπερβολικά ξηρός αέρας μπορεί να προάγει την εμφάνιση ορισμένων ασθενειών, κυρίως ΩΡΛ (κρυολόγημα, βρογχίτιδα κ.λπ.). Για να περιοριστεί αυτό, είναι απαραίτητο να αυξηθεί αυτό το επίπεδο υγρασίας και για αυτό, δεν υπάρχουν 300 λύσεις. : πρέπει να προσθέστε νερό (καλά, υδρατμούς) στον αέρα.

Ας πάρουμε το παράδειγμα ενός δωματίου 10 m² (δηλ. όγκος περίπου 25 m3). Στους 20°C, για να αυξήσετε τη σχετική υγρασία κατά 1%, πρέπει να προσθέσετε 17,3/100*25=4,325 g νερό στον αέρα. Για να πάτε από το 30 στο 40%, θα χρειαστεί επομένως να προσθέσετε 43,25 g ή 43,25 mL νερού.

Η απλούστερη (και συχνά πιο αποτελεσματική) μέθοδος είναι το βράσιμο του νερού στο δωμάτιο: το νερό μετατρέπεται σε ατμό και η σχετική υγρασία αυξάνεται. Δυστυχώς, δεν είναι πάντα πολύ πρακτικό (ούτε πολύ συνετό) να τοποθετείτε μια κουζίνα υγραερίου και μια κατσαρόλα με βραστό νερό στο παιδικό υπνοδωμάτιο!

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν υγραντήρες, οι οποίοι λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως οι διαχυτές ομίχλης (μια μεμβράνη στέλνει υπερήχους σε μια δεξαμενή νερού, δημιουργώντας μια ομίχλη που εξαπλώνεται στον αέρα). Αυτός είναι ο λόγος που μερικές φορές θα ακούσετε ότι ένας διαχύτης ομίχλης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υγραντήρας αέρα. λογικό θα μπορούσατε να πείτε, όχι, γιατί παραλείπουμε μια μικρή λεπτομέρεια: την ισχύ (και πάλι!) της μηχανής:

ΕΝΑ διαχύτης ομίχλης όπως αυτά που προσφέρουμε στον ιστότοπό μας θα διαχέουν περίπου 10 mL νερού σε 1 ώρα: αν επιστρέψουμε στο παράδειγμά μας ενός δωματίου 10 m², αυτό θεωρητικά θα αυξήσει την υγρασία του δωματίου μας κατά περίπου 2%. Είναι λίγο αδύναμο, έτσι δεν είναι; Τι γίνεται αν αφήσετε τον διαχύτη να λειτουργεί περισσότερο; (η δεξαμενή του είναι τελικά 100 mL, και χρειαζόμαστε μόνο 43 mL για να φτάσουμε στο 40% μας!). Και εδώ, θεωρητικά αυτό είναι σωστό, αλλά στην πράξη, ο διαχύτης δεν θα στείλει το νερό σε όλο το δωμάτιο, το νερό, με τη μορφή ομίχλης (μικροσταγονίδια) και όχι ατμού (αερίου), δεν θα μείνει αιωρούμενο στον αέρα. για πολύ καιρό, και επομένως η υγρασία δεν θα αυξηθεί.

Για σύγκριση, ένας υγραντήρας αέρα υπερήχων μπορεί να εκτοξεύσει μεταξύ 180 και 250 mL νερού στον αέρα ανά ώρα, ή 20 φορές περισσότερο από τους διαχυτές μας. Αρκετά για να τροποποιήσετε το επίπεδο υγρασίας πολύ πιο αποτελεσματικά!

Συμπερασματικά, για να υγράνεις τον αέρα, χρειάζεσαι υγραντήρα (ή τηγάνι) αλλά για να διαχέεις αιθέρια έλαια, χρειάζεσαι διαχύτη! Εύκολο να θυμάστε, σωστά;