Αποξηραμένες μαύρες μουριές: χρήσεις και διατροφικά οφέλη

• Αντιοξειδωτικό (πολυφαινόλη, φλαβονοειδή, ανθοκυανίνη, ρεσβερατρόλη): πολυάριθμες μελέτες δείχνουν την αντιοξειδωτική δράση της μαύρης μουριάς. Αυτή η δραστηριότητα αποδίδεται από ορισμένα φυτοθρεπτικά συστατικά που υπάρχουν, όπως οι πολυφαινόλες, τα φλαβονοειδή, οι ρεσβερατρόλες και οι ανθοκυανίνες.

• Αντιφλεγμονώδες (φλαβονοειδές): Οι μαύρες μουριές έχουν ευρέως τεκμηριωμένη αντιφλεγμονώδη δράση. Αποτελούνται πλούσια από φλαβονοειδή που είναι γνωστό ότι περιορίζουν τη φλεγμονώδη διαδικασία.

• Αναλγητικό : δύο μελέτες δείχνουν ότι τα συνολικά εκχυλίσματα φλαβονοειδών από Μαύρες Μουριές μειώνουν τη διάρκεια και την απόκριση στον πόνο.

• Αντιβακτηριδιακό ευρέος φάσματος : Οι μαύρες μουριές εμφανίζουν ευρέως φάσματος αντιβακτηριδιακή δράση, ιδιαίτερα κατά Pseudomonas aeruginosa. Από την άλλη πλευρά, ο φλοιός και τα φύλλα της μαύρης μουριάς έχουν ισχυρότερη αντιβακτηριακή δράση από τον καρπό.

• Καρδιαγγειακό προστάτη (ίνες, ρεσβερατρόλη): Οι μαύρες μουριές είναι φυσικά πλούσιες σε φυτικές ίνες και χαμηλές σε κορεσμένα λιπαρά οξέα. Οι διαιτητικές ίνες μειώνουν την απορρόφηση της χοληστερόλης. Σε περίσσεια, τα κορεσμένα λιπαρά οξέα αυξάνουν τα επίπεδα χοληστερόλης. Επιπλέον, η ρεσβερατρόλη υποστηρίζει την υποχοληστερολαιμική δράση, περιορίζοντας τη βιοδιαθεσιμότητα της χοληστερόλης. Επιπλέον, μια μελέτη υποστηρίζει ότι οι μαύρες μουριές μειώνουν την ανάπτυξη και την επιδείνωση της αθηροσκλήρωσης.

• Ηπατοπροστατευτικό (ανθοκυανίνη, φλαβονοειδές, φαινολικό οξύ): οι μαύρες μουριές επηρεάζουν τα επίπεδα των ηπατικών ενζύμων: ASAT, ALT και GGT. αυξάνουν επίσης τη δραστηριότητα του SOD και της υπεροξειδάσης της γλουταθειόνης στο ήπαρ. Αυτά τα δύο αντιοξειδωτικά ένζυμα προστατεύουν το συκώτι από το οξειδωτικό στρες. Αυτές οι δραστηριότητες μπορούν να αποδοθούν στη σημαντική παρουσία φαινολικών ενώσεων.

• Καθαρτικό (ίνες): οι μαύρες μουριές επιταχύνουν την εντερική διέλευση. Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, οι οποίες αυξάνουν τον όγκο των κοπράνων και την παραγωγή αερίου. Παράγοντες που διεγείρουν την εκκένωση των κοπράνων.

• Έλεγχος σακχάρου στο αίμα (ίνες): Οι μαύρες μουριές έχουν χαμηλό έως μεσαίο γλυκαιμικό δείκτη, χάρη στην υψηλή συγκέντρωση φυτικών ινών. Βοηθούν στην καταπολέμηση των έντονων διακυμάνσεων στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μετά τα γεύματα.

• Ρυθμιστής της όρεξης (ίνες): οι μαύρες μουριές προάγουν το αίσθημα της πληρότητας. Πράγματι, έχουν χαμηλό έως μεσαίο γλυκαιμικό δείκτη, ο οποίος εναρμονίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Αντίθετα, μεγάλες διακυμάνσεις στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα προάγουν την επιθυμία για φαγητό.

• Συμβολή στον ενεργειακό μεταβολισμό (υδατάνθρακας, σίδηρος): Οι μαύρες μουριές έχουν κατά κύριο λόγο ενέργεια υδατανθράκων. Οι υδατάνθρακες αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 50% των πηγών ενέργειας του σώματός μας. Επιπλέον, η υψηλή παρουσία σιδήρου συμβάλλει στη σύνθεση του ATP (ενέργεια) από μακροθρεπτικά συστατικά.

• Αντιαναιμικό (σίδηρος): ο σίδηρος είναι απαραίτητος για το σχηματισμό και τη λειτουργία των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Ελλείψει αυτού, οι διαταραχές στην παραγωγή και τη λειτουργία των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι αναπόφευκτες.

• Κατά της κούρασης (σίδηρος): οι μαύρες μουριές συμβάλλουν στην ημερήσια πρόσληψη σιδήρου. Ο σίδηρος είναι γνωστό ότι μειώνει την κόπωση.

• Ανοσοτροποποιητικό (σίδηρος): χάρη στον σίδηρο, οι μαύρες μουριές συμμετέχουν στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο σίδηρος προάγει τον σχηματισμό δραστικών ειδών οξυγόνου που βοηθούν στην καταπολέμηση των παθογόνων.

• Συμμετέχει στην ανάπτυξη των ιστών (σίδερο): Οι μαύρες μουριές είναι φορείς σιδήρου. Ο σίδηρος συμμετέχει στη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης: μια διαδικασία που επιτρέπει στους ιστούς του σώματος να αναπτυχθούν.

• Διανοητικό τονωτικό (σίδηρος): Οι μαύρες μουριές καταπολεμούν την έλλειψη σιδήρου. Η έλλειψη σιδήρου μειώνει τις πνευματικές ικανότητες.

• Αντιμυκητιακό : τα υδατικά και μεθανολικά εκχυλίσματα της μαύρης μουριάς αναστέλλουν την ανάπτυξη καντιντίασης. Αυτή η αντιμυκητιακή δύναμη έχει αποδειχθεί στις καντιντίαση albicans, παραψίλωσις, tropicalis, Και Geotricum candidum.

• Πεπτικό προστατευτικό : μια μελέτη δείχνει ότι τα μεθανολικά εκχυλίσματα της μαύρης μουριάς προστατεύουν τους γαστρικούς βλεννογόνους.

• Καρδιακός ρυθμιστής : μια μελέτη που διεξήχθη σε βατράχους παρατήρησε σημαντική πτώση στον καρδιακό ρυθμό χωρίς να επηρεάζεται η δύναμη της συστολής της καρδιάς, όταν οι τελευταίοι έλαβαν θεραπεία με εκχυλίσματα φρούτων μαύρης μουριάς.

Η μουριά είναι φυτό της οικογένειας Moraceae. Είναι ένας ταχέως αναπτυσσόμενος θάμνος που φτάνει γρήγορα τα 3 με 10 μέτρα ύψος. Ο γκρίζος φλοιός του περιέχει ένα υπόλευκο λάτεξ. Τα φύλλα είναι πράσινα, οβάλ και γυαλιστερά. Τα γατούλα (λουλούδια) είναι χνουδωτά και πράσινα. Μετά τη γονιμοποίηση, οι γατούλες δίνουν τη θέση τους σε φρούτα, βατόμουρα. Τα βατόμουρα είναι μικρά σφαιρικά φρούτα των οποίων το χρώμα ποικίλλει ανάλογα με το είδος. Αναγνωρίζουμε τρία κύρια είδη: τη λευκή μουριά (Morus alba L.), τη μαύρη μουριά (Morus nigra L.) και την κόκκινη μουριά (Morus rubra L.).

Το δέντρο είναι εγγενές στην Κίνα, την Κορέα και την Ιαπωνία (όπου είναι γνωστό ως Sangshu), αλλά τώρα καλλιεργείται σε όλη την Ευρώπη. Τα φύλλα μουριάς χρησιμοποιούνται ως θεραπεία από την αρχαιότητα. Σύμφωνα με την κινεζική ιατρική, είναι αποτελεσματικά στην πρόληψη και τη θεραπεία πολλών παθολογιών: πυρετός, πονόλαιμος, βήχας, ηπατικά προβλήματα, προβλήματα όρασης, νεφρικά προβλήματα, υψηλή αρτηριακή πίεση κ.λπ. Στην Κορέα και την Ιαπωνία, οι διαβητικοί ασθενείς καταναλώνουν φύλλα μουριάς ως συμπλήρωμα στις αντιδιαβητικές θεραπείες. Η αντιδιαβητική δράση των φύλλων μουριάς είναι επίσης το πιο έντονα μελετημένο θέμα, γιατί η αποτελεσματικότητά της είναι πραγματική. Ο φλοιός, τα κλαδιά και οι ρίζες βρίσκονται επίσης στην κινεζική φαρμακοποιία.

Στην Ευρώπη, είναι μάλλον ο καρπός που δικαιολογεί την καλλιέργεια της μουριάς. Επί του παρόντος, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός μουριάς.

Οι λευκές μουριές έχουν πολλά οφέλη για την υγεία, όπως οι μαύρες μουριές. Αν και αυτές οι δύο ποικιλίες ανήκουν στο ίδιο γένος, είναι πολύ διαφορετικές.

Η μεγαλύτερη διαφορά είναι από οργανοληπτική άποψη: τα λευκά βατόμουρα έχουν λιγότερο έντονες γεύσεις και μια ήπια, ελαφρώς μπισκοτένια γεύση. πιο έντονα τα βατόμουρα, τάρτα και τάρτα.

Από τη διατροφική πλευρά, οι διαφορές είναι μικρότερες: οι λευκές μουριές παρέχουν περισσότερες φυτικές ίνες, λιπίδια και υδατάνθρακες σε σύγκριση με τις μαύρες μουριές. Από την άλλη, οι μαύρες μουριές είναι ελαφρώς πλουσιότερες σε πρωτεΐνες και χαμηλότερες σε θερμίδες. Όσον αφορά τα μικροθρεπτικά συστατικά, οι μαύρες μουριές έχουν ισχυρότερη αντιοξειδωτική δράση από τις λευκές μουριές. Πράγματι, μια μελέτη δείχνει ότι οι μαύρες μουριές περιέχουν ελαφρώς περισσότερες πολυφαινόλες.

Εάν η επιλογή σας πρέπει να βασίζεται στην αντιοξειδωτική δράση, σας συμβουλεύουμε να επιλέξετε μαύρες μουριές. Αντίθετα, εάν είναι για την δυναμωτική και διεγερτική τους δράση στην εντερική διέλευση, προτείνουμε τις λευκές μουριές. Διαφορετικά, μόνο οι γευστικές σας προτιμήσεις θα σας καθοδηγήσουν. Για όσους είναι πιο αναποφάσιστοι, τι θα λέγατε να τα συνδυάσετε;