Φιστίκια Αιγίνης: χρήσεις και θρεπτικά οφέλη

• Φωτοπροστασία (λουτεΐνη, ζεαξανθίνη): η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη είναι δύο καροτενοειδή ξανθοφύλλης υπεύθυνα για το χρώμα των φιστικιών. Οι ερευνητές δείχνουν ότι τα φιστίκια περιέχουν 1405 mg λουτεΐνης και ζεαξανθίνης ανά 100 g φιστικιού. Τα φιστίκια Αιγίνης συμβάλλουν στην προστασία των ματιών, επειδή αυτά τα δύο καροτενοειδή είναι συγκεντρωμένα στον αμφιβληστροειδή. Δρουν ως αντιοξειδωτικό και/ή φίλτρο ενάντια στο μπλε φως.

• Αντιφλεγμονώδες (βιταμίνη Β9, βιταμίνη Β6): Τα φιστίκια Αιγίνης συμμετέχουν στον κύκλο της ομοκυστεΐνης. Αυτό το αμινοξύ παράγεται φυσικά από το σώμα: είναι μια ένωση διέλευσης που επιτρέπει το σχηματισμό άλλων μορίων. Ωστόσο, το τελευταίο είναι προφλεγμονώδες. Οι βιταμίνες Β6 και Β9 συμμετέχουν στη μετατροπή της ομοκυστεΐνης σε κυστεΐνη ή μεθειονίνη. Αυτά τα δύο τελευταία αμινοξέα είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του σώματος.

• Καρδιαγγειακό προστάτη (λινελαϊκό οξύ, ελαϊκό οξύ, φυτικές ίνες, κάλιο, βιταμίνη Β1, φυτοστερόλη): Τα φιστίκια δρουν στην υγεία των αγγείων και της καρδιάς. Πρώτον, μειώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης, χάρη στις φυτικές ίνες, τις φυτοστερόλες και τα ωμέγα-6 (λινελαϊκό οξύ). Βρίσκουμε επίσης μεγάλη αναλογία ωμέγα 9 (ελαϊκό οξύ) που προστατεύει από καρδιαγγειακές παθήσεις. Όσον αφορά την καρδιά, τα φιστίκια είναι φυσικά χαμηλά σε νάτριο. Περιορίζουν την εμφάνιση διαταραχών της αρτηριακής πίεσης, υπεύθυνες μακροπρόθεσμα για την κόπωση της καρδιάς. Επιπλέον, το κάλιο και η βιταμίνη Β1 συμμετέχουν στη σύσπαση της καρδιάς.

• Έλεγχος σακχάρου στο αίμα (φυτικές ίνες, λιπίδια, πρωτεΐνες): Τα φιστίκια Αιγίνης έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, που αποδίδεται από τη συμβολή των φυτικών ινών, των λιπιδίων και των υδατανθράκων. Ο χαμηλός γλυκαιμικός δείκτης δείχνει ότι δεν προκαλούν μεγάλες διακυμάνσεις στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μετά την κατανάλωση. Επιπλέον, εάν συνδυαστούν με τροφές με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη, θα μειώσουν τις αρνητικές επιπτώσεις τους στο σάκχαρο του αίματος. Με άλλα λόγια, βοηθούν τον οργανισμό να ρυθμίσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μετά από ένα γεύμα.

• Ρυθμιστής της όρεξης (φυτικές ίνες, λιπίδια, πρωτεΐνη): με τους χαμηλούς γλυκαιμικούς δείκτες, τα φιστίκια Αιγίνης συμβάλλουν στη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Αυτή η ισορροπία συμβάλλει στο αίσθημα κορεσμού.

• Αντιοξειδωτικό (βιταμίνη Ε, ψευδάργυρος, μαγγάνιο, χαλκός, φαινόλη): Τα φιστίκια Αιγίνης είναι καλές πηγές αντιοξειδωτικών μικροθρεπτικών συστατικών. Τα ιχνοστοιχεία που τα συνθέτουν, δηλαδή ο χαλκός, ο ψευδάργυρος και το μαγγάνιο, συμμετέχουν στη λειτουργία των αντιοξειδωτικών ενζύμων. Επιπλέον, βρίσκουμε τη βιταμίνη Ε: ένα σημαντικό αντιοξειδωτικό που προστατεύει τις κυτταρικές μεμβράνες από τις ελεύθερες ρίζες. Αρκετές επιστημονικές μελέτες έχουν εξετάσει τις φαινόλες στα φιστίκια. Φαίνεται ότι είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικές φαινολικές ενώσεις. Πράγματι, αυτές οι μελέτες βρήκαν ενδιαφέροντα περιεχόμενα σε ανθοκυανίνη, φλαβονοειδές, προανθοκυανιδίνη, φλαβονόλη, ισοφλαβόνη, φλαβανόνη, στιλβένιο, φαινολικό οξύ και υδρολυόμενη τανίνη.

• Συμβολή στον ενεργειακό μεταβολισμό (χαλκός, μαγνήσιο, μαγγάνιο, σίδηρος, φώσφορος, ψευδάργυρος, βιταμίνη Β6, βιταμίνη Β1, λιπίδια): Τα φιστίκια Αιγίνης έχουν λιπιδική ενέργεια. Τα λιπίδια είναι τα πιο ενεργειακά πυκνά μακροθρεπτικά συστατικά. Επίσης, τα μικροθρεπτικά συστατικά που συμμετέχουν στην παραγωγή ενεργειακών κορεσμένων φιστικιών, μιλάμε για βιταμίνη Β1, βιταμίνη Β6, ψευδάργυρο, μαγνήσιο, χαλκό, σίδηρο, μαγγάνιο και φώσφορο.

• Κατά της κούρασης (σίδηρος, βιταμίνη Β9, βιταμίνη Β6, μαγνήσιο): το μαγνήσιο, ο σίδηρος και οι βιταμίνες Β9 και Β6 συμβάλλουν στη μείωση της κόπωσης.

• Δυναμικό μαλλιών (χαλκός, ψευδάργυρος): Τα φιστίκια είναι πλούσια σε χαλκό και πηγή ψευδαργύρου. Αυτά τα δύο ιχνοστοιχεία είναι γνωστό ότι βελτιώνουν την εμφάνιση των μαλλιών: ο ψευδάργυρος βοηθά στη διατήρηση των μαλλιών, ο χαλκός συμβάλλει στη μελάγχρωση των μαλλιών συμμετέχοντας στη σύνθεση μιας χρωστικής: της μελανίνης.

• Ρυθμιστής του ορμονικού συστήματος (βιταμίνη Β6): Τα φιστίκια Αιγίνης συμβάλλουν στη ρύθμιση του ενδοκρινικού συστήματος, επειδή περιέχουν βιταμίνη Β6. Η βιταμίνη Β6 ρυθμίζει την ορμονική δραστηριότητα.

• Προστατευτικό δέρματος (χαλκός): Τα φιστίκια Αιγίνης υποστηρίζουν την προστασία του δέρματος από τις ακτίνες του ήλιου. Ο χαλκός συμβάλλει στο σχηματισμό μελανίνης. Η μελανίνη είναι μια σκούρα χρωστική ουσία που λειτουργεί ως φυσική οθόνη: απορροφά τις ακτίνες UV.

• Συναισθηματική εξισορρόπηση (κάλιο, χαλκός, μαγνήσιο, βιταμίνη Β1, βιταμίνη Β6): Τα φιστίκια είναι ευεργετικά για τη μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων μέσω της συμμετοχής τους στην παραγωγή νευροδιαβιβαστών. Αυτή η ικανότητα αποδίδεται από τις βιταμίνες Β1 και Β6, τον χαλκό και το μαγνήσιο. Επιπλέον, είναι πλούσια σε κάλιο, ένα ορυκτό υπεύθυνο για τη διάδοση των νευρικών μηνυμάτων.

• Αντιαναιμικό (χαλκός, σίδηρος, βιταμίνη Β9, βιταμίνη Β6): με βιταμίνες Β9, Β6 και σίδηρο, τα φιστίκια Αιγίνης συμμετέχουν στη σύνθεση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Επιπλέον, ο χαλκός συμβάλλει στη μεταφορά του σιδήρου, γεγονός που αυξάνει τη διαθεσιμότητά του στον οργανισμό.

• Καθαρτικό (ίνες): Τα φιστίκια είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Οι ίνες συμπεριφέρονται σαν σφουγγάρια: διογκώνονται όταν έρχονται σε επαφή με το νερό. Μέσα στον πεπτικό σωλήνα, αυτή η ιδιότητα αυξάνει τον όγκο των κοπράνων. Όλα αυτά επιταχύνουν την εντερική διέλευση.

• Ανοσοτροποποιητικό (βιταμίνη Β9, βιταμίνη Β6, χαλκός, σίδηρος, ψευδάργυρος): Τα φιστίκια συμβάλλουν στις ανάγκες σιδήρου και ψευδαργύρου. Αυτές οι ελλείψεις μειώνουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Επιπλέον, παρέχουν βιταμίνες Β6 και Β9: βοηθούν στη δημιουργία κυττάρων ανοσίας. Ο χαλκός αντιπροσωπεύεται επίσης καλά στα φιστίκια Αιγίνης, είναι ανοσοτροποποιητικός.

Η φιστικιά είναι ένα οπωροφόρο δέντρο της οικογένειας των Anacaridaceae. Με καταγωγή από τη Μέση Ανατολή, η φιστικιά είναι μια από τις παλαιότερες καρυδιές. Τα αρχαιολογικά αρχεία χρονολογούν την πρώτη κατανάλωση φιστικιού στο 7000 π.Χ. JC, στην Τουρκία. Μεγαλώνοντας μέχρι τα 10 μέτρα σε ύψος, η φιστικιά αγαπά τα ζεστά κλίματα και τα αμμώδη και ξηρά εδάφη. Με την αύξηση της κατανάλωσής του, εξαπλώθηκε εύκολα σε όλη τη Μεσόγειο.

Η φιστικιά μπορεί να είναι αρσενικό ή θηλυκό φυτό. Οι καρποί είναι ωοειδείς δρύπες, που αποτελούνται από διαφορετικά στρώματα: ένα κοκκινωπό περικάρπιο που περιέχει ένα πολφώδες μεσοκάρπιο, στο κέντρο του υπάρχει ένα ενδοκάρπιο από δύο βαλβίδες που σχηματίζουν τα κελύφη του πυρήνα του καρπού. Το φιστίκι, που καταναλώνουμε, είναι λοιπόν σπόρος. Τα φιστίκια αναπτύσσονται σε συστάδες. Έχουν χρησιμοποιηθεί από καιρό σε λαϊκές θεραπείες για διάφορες παθήσεις. Αποτελούν επίσης μέρος της τέχνης της ιρανικής κουζίνας.

Το φιστίκι είναι μέρος της ανθρώπινης δίαιτας εδώ και πολύ καιρό. Αυτό το μικρό πράσινο καρύδι ταξίδεψε πολύ πριν γίνει αυτό που αντιπροσωπεύει σήμερα. Με καταγωγή από τη Μέση Ανατολή, η κατανάλωσή του θα έπαιρνε σταδιακά όλο και περισσότερο χώρο, και γινόταν μια λιχουδιά που εκτιμούσαν οι βασιλιάδες, οι ταξιδιώτες και οι απλοί άνθρωποι.

Φαίνεται ότι η βασίλισσα Σάβα διέταξε ότι τα Φιστίκια Αιγίνης προορίζονται για δικαιώματα. Κατά τους πρώτους αιώνες μ.Χ., το φιστίκι ήταν δημοφιλές φαγητό στη Ρώμη. Κατά τον 17ο αιώνα, τα φιστίκια έφτασαν στο αμερικανικό έδαφος. Έχουν εγκλιματιστεί στην Καλιφόρνια, η οποία μετά από πολλούς πειραματισμούς, ανέπτυξε μια ποικιλία φιστικιού που έχει διαφορετική γεύση από τα ιρανικά φιστίκια.

Σήμερα, οι εξαρτημένοι από το φιστίκι εγκαταλείπουν το φιστίκι Καλιφόρνιας, λόγω της κακής γεύσης και υφής του.